iki tane

bugun sunlar aklima geldi:

kendim gibi ol(a)mamamin verdigi bir rahatsizlik olabilir 'bu'. bunun ne kadar onemli oldugunu unutmusum sanki (ya da o kadar da onemli degil, simdi oyle geliyor).

guvenlik hissi.. hic bir aninda tam guvende hissetmemek, ipleri elinden hic bir zaman tamamen birakamamak, bu normal mi acaba. belli bir yastan sonra kayip mi oluyor o his, yoksa bendeki bir cesit bozukluk mu. her ana islemis bir (olum) korku(-su). m.'ye baktim, acaba hala (arada da olsa) oyle hissedebiliyor mu? sanki bir seylerin kayboldugunu bir kere gordukten sonra insan
bir daha duzelemiyor.

drawing sunny nonsense

"spring time can kill you". getting sun punches on your stomach, walking in the streets - of california. (doing pretty well for someone who got up from the sad side of the bed - not numb side: so, kinda predictable it was.)

..

gliders.

-

just today, i ve realized it s not the same anymore when i look back, cant continue with an old dream, cant add up on it. the dreams are (/need to be) renewed even though they havent changed. seeing a slight difference, just slightly while i wanna see it (life) as one perfect line with colorful spots on it, feels safer. letting those spots form a different path, branching, leaving the axis frightens me.

a)two nights back i spent two hours trying to explain my idea of passivism (as a way of fighting), in a groovy party tonite i thought of Che, the one i misintrepeted maybe, could never like, like others do, coz of his attachment to guns. almost suddenly i felt like he might have been mostly right if not all. i always dream of "saving the world" when i am at bars, clubs, parties. i know it is seeking refuge for my soul in what i really am. it is immaturity after a quarter. it is seeking sameness against loneliness. it is searching equality at the bottom, since top has no limit and no safe, especially when you cant jump at all. childishly i ve dreamt of saving Burma, (and maybe more of; burma saving me).. heroic and epic me. dreaming revolutions. not thinking. passed through my mind, Che's first wife. but then che was (/seemed) more real in her arms.


b)it has been the early mornings, sleepless -ve ihlamur. the fridge's incessant buzz. one moment for all. (and all for one maybe; the last one)

remembering the cold wet rainy morning, early morning.. alone but in love. 'who' is my breathe diffusing in the cold air.

remembering, face lighted with warm light, rain is on the windows. rainy weathers are for taking care of someone. smell of the pink soap. clean house. all is ours.. wonderful. nap, had a dream too. once i had a home.

....

to find the "truth" inside, you dont have to tear yourself apart, it will come out by itself,.. under peace. (with) patience they say.

..watching the day for the real thing.

..

little gautama sitting on a rock watching his father in the field.

loop is closed (another loop is closed).

sabah cok erkenden radyoda seni dinlerken

arada bir yine toprak kaymasi oluyor, tutunmak icin cabaliyorum. ama geri sahneye cikmayi basardim sonucta. buradan sonra geri kalan benim ters-perspektifim. o iki meshur kule kaldi. onlarla yasayip etraflarinda ucmayi beceririm sanirim.

tikanip kaldi dedigim yerde aslinda hic bir sorun yok, en tehlikeli olani bu belki. mantikli olan, alarmlar caldiginda vardigim kararlar miydi, cesaret miydi, korkakca kacis miydi? bilemeden oturuyorum burada. aynisi icin yine gucum var mi ya da daha cok mu gucum var artik. arada bir "landslide"lar yokluyor, bu kadar issizlasip collesince, erozyona karsi durmak daha mi zor olacak. her defasinda da zorlasacak mi. bir dikili agacim olmali, yasayan tek bir agac yetecek sanki, yeterki... yasiyorsa, surekliyse. issizligim akil durduruyor. aklimin issizligi isyanin kendisi, duzlugun sonsuzlugunda dagilip duramayan islik, sagir kopekler beni dinliyor (simdi). kendi kendimi. dinlerken.

dar agaci gercekse, idamlar gercekse, kalmali hersey daginik, sakincasi yok. isiriklarla karsilikli, kan akmadan olmayan.

daydream -

not all me but happy me is made of sunny days. woke up my eyes open. walked the shabby avenue, checked Yours Truly at the corner. but found no one to speak there. the old lady behind the breakfast bar was mute. i had an omelette, made no sound. then i catched the noon train. back "home".

-

losing at big place

losing by heart

oysa

oysa hayatin yavas gecmesine, uzun uzadiya yasanmasina, agirdan alinip aceleye gerek olmamasina inandim kisa bir sureligine de olsa. hayattan keyif aldigin surece bu mumkunmus dedim.

ssssssss..

that dream has haunted me, literally, it is now almost faded away. su an gecti, ev diyebilecegim bir yerde, alistigim duzene donunce eski seviyesine dustu herhalde. ama o dar alanda 8 saat kipirdamadan otururken sanirim ilk kez depresyon bir noktasindan kabarip "insanity"e dogru uzandi. bu sefer gercekten yardima ihtiyacim var diye dusundum, psikologdan ziyade psikiyatr belki. i've never been chemically touched, i dont wanna be chemically touched, i've thought. o noktada insan hicbirsey olmamis gibi devam edemez dedim. beyin kimyasinda bir degisiklikti sanirim, dusunerek bir cikis gozukmedi. camdan disari bakip aydinlik gokyuzune bakinca biraz iyi geldi. yillar once hissettigim o seye yakin bir duygu idi ama anin icinden disari akip uzunca bir sureyi kapliyordu, bir de farkli bir renkteydi biraz, tam aynisi degildi. yasamdan bu kadar kacmak isteyip, ayni zamanda olumden bu kadar korkmanin verdigi sIkIsIklIk.

sonra dusununce yasam tarafina da tasan olum korkusu, sadece olum korkusu bunu yapan gibi geldi.

being haunted by nightmares (made of flesh) at daytime, even after a day, used to seem too drama-like before, but then it happened, so not now or anymore.

uzaktan bakiyorum yazarken, icinden yazamadim. disardan ne kadar anlatilirsa. yedigimi cig yedim de o yuzden mi bu kabus diye bile dusundum. saman ayinlerindeki gibi. eve geldim, cin yemegi aldigim yerden fortune cookies'den cikan: "a modest person never talks about himself". sanirim dogru; kendiyle ugrasmak can only be consumptious (consuming) but taking care (/thinking) of others is productive. (sanirim o kadar dogru degil, sadece dogruluk payi var demek istedim.)